ویژگی های طبیعی
جغرافیا
مقاله اصلی: جغرافیای آمریکای شمالی
آمریکای شمالی قسمت شمالی سرزمین را اشغال می کند که به طور کلی به آن دنیای جدید ، نیمکره غربی ، قاره آمریکا یا به سادگی آمریکا می گویند (که در بسیاری از کشورها به عنوان یک قاره واحد با شبه قاره آمریکای شمالی در نظر گرفته می شود). آمریکای شمالی بعد از آسیا و آفریقا سومین قاره بزرگ از نظر مساحت است. تنها اتصال زمینی آمریکای شمالی به آمریکای جنوبی در Isthmus of Darian / Isthmus of Panama است. این قاره در جنوب شرقی توسط بسیاری از جغرافی دانان در حوزه دریایی در امتداد مرز کلمبیا و پاناما محدود شده است ، تقریباً تمام پاناما را در آمریکای شمالی قرار می دهد. همچنین ، برخی از زمین شناسان از نظر فیزیولوژیکی حد جنوبی آن را در Isthmus Tehuantepec ، مکزیک ، با آمریکای مرکزی قرار می دهند از این نقطه به جنوب شرقی تا آمریکای جنوبی گسترش می یابد. جزایر کارائیب یا هند غربی بخشی از آمریکای شمالی محسوب می شوند. خط ساحلی قاره طولانی و نامنظم است. خلیج مکزیک بزرگترین توده آبی است که این قاره را فرورفت و پس از آن خلیج هادسون قرار دارد. سایر موارد شامل خلیج سنت لارنس و خلیج کالیفرنیا است.
صحرای سونوران در آریزونا
قبل از تشکیل ایستگاه آمریکای مرکزی ، این منطقه زیر آب بوده است. جزایر هند غربی یک پل زمینی سابق را که در زیر آب قرار گرفته است ترسیم می کند ، که آمریکای شمالی و جنوبی را از طریق فلوریدا و ونزوئلا فعلی متصل کرده است.
جزایر زیادی در سواحل این قاره وجود دارد. اصولاً مجمع الجزایر قطب شمال ، باهاما ، ترکها و کایکوس ، آنتیل بزرگ و کوچک ، جزایر آلئوتی (بعضی از آنها در نیمکره شرقی قرار دارند) ، مجمع الجزایر الکساندر ، هزاران جزیره ساحل انگلیس کلمبیا و نیوفاندلند . گرینلند ، یک جزیره دانمارکی خودگردان و بزرگترین جهان ، در همان صفحه تکتونیکی (صفحه آمریکای شمالی) قرار دارد و از لحاظ جغرافیایی بخشی از آمریکای شمالی است. از نظر زمین شناسی ، برمودا بخشی از قاره آمریکا نیست ، بلکه یک جزیره اقیانوسی است که بیش از 100 میلیون سال پیش در شکاف رشته کوه میانه آتلانتیک شکل گرفته است. نزدیکترین خشکی زمین به آن کیپ هاتراس ، کارولینای شمالی است. با این حال ، برمودا اغلب به عنوان بخشی از آمریکای شمالی تصور می شود ، به ویژه با توجه به روابط تاریخی ، سیاسی و فرهنگی آن با ویرجینیا و سایر مناطق قاره.
دریاچه مورین در پارک ملی بانف
اکثریت قریب به اتفاق آمریکای شمالی در صفحه آمریکای شمالی است. بخشهایی از غرب مکزیک ، از جمله باخا کالیفرنیا و کالیفرنیا ، از جمله شهرهای سن دیگو ، لس آنجلس و سانتا کروز ، در لبه شرقی صفحه اقیانوس آرام قرار دارند و دو صفحه در امتداد گسل سن آندریاس به هم می رسند. جنوبی ترین قسمت این قاره و بیشتر هند غربی در دریای کارائیب قرار دارد ، در حالی که صفحات خوان دو فوکا و کوکوس با صفحه آمریکای شمالی در مرزهای غربی آن مرز هستند.
این قاره را می توان به چهار منطقه بزرگ تقسیم کرد (هر یک از مناطق حاوی مناطق مختلف است): دشتهای بزرگ که از خلیج مکزیک تا قطب شمال کانادا کشیده شده اند. غرب کوهستانی از نظر زمین شناسی جوان ، از جمله کوههای راکی ، حوضه بزرگ ، کالیفرنیا و آلاسکا. فلات برجسته اما نسبتاً مسطح سپر کانادایی در شمال شرقی. و منطقه متنوع شرقی ، که شامل کوههای آپالاچی ، دشت ساحلی در امتداد دریای آتلانتیک و شبه جزیره فلوریدا است. مکزیک ، با فلات و طنابهای طولانی خود ، عمدتا در منطقه غربی قرار می گیرد ، اگرچه دشت ساحلی شرقی در امتداد خلیج فارس به جنوب گسترش می یابد.
نووک ، پایتخت گرینلند
کوههای غربی در وسط به رشته اصلی رشته کوههای راکی و سواحل در کالیفرنیا ، اورگان ، واشنگتن و بریتیش کلمبیا تقسیم شده اند ، درحالی که حوزه بزرگ (حوزه بزرگ) شامل دامنه های کوچکتر و بیابان های کم ارتفاع است. بلندترین قله دنالی در آلاسکا است.
سازمان جغرافیایی ایالات متحده (USGS) اظهار داشت که مرکز جغرافیایی آمریکای شمالی "در 10 کیلومتری غرب بالتا ، شهرستان پیرس ، داکوتای شمالی" در حدود 48 درجه 10 درجه شمالی 100 درجه 10 درجه غربی ، حدود 24 کیلومتر است (15 مایل) از راگبی ، داکوتای شمالی. USGS همچنین اظهار داشت که "هیچ نقطه علامت گذاری شده یا بنای یادبودی توسط هیچ نهاد دولتی به عنوان مرکز جغرافیایی 50 ایالت ، ایالات متحده موقت یا قاره آمریکای شمالی ایجاد نشده است." با وجود این ، یک راکد سنگی میدانی 4.6 متری (15 فوت) در راگبی وجود دارد که ادعا می کند این مرکز را علامت گذاری می کند. قطب غیرقابل دسترسی قاره آمریکای شمالی در فاصله 1650 کیلومتری از نزدیکترین خط ساحلی ، بین آلن و کایل ، داکوتای جنوبی در 43.36 درجه شمالی 101.97 درجه غربی واقع شده است.
وسعت
سازمان ملل متحد "آمریکای شمالی" را به طور رسمی شامل سه منطقه آمریکای شمالی ، آمریکای مرکزی و کارائیب می شناسد. این به طور رسمی توسط بخش آمار سازمان ملل تعریف شده است.
"آمریکای شمالی" ، بعنوان اصطلاحی متمایز از "آمریکای شمالی" ، آمریکای مرکزی را که شامل مکزیک می شود یا نمی کند ، شامل نمی شود (نگاه کنید به آمریکای مرکزی definition تعاریف مختلف). در چارچوب محدود توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی ، این اصطلاح شامل کانادا ، ایالات متحده و مکزیک است که سه امضا کننده این معاهده هستند.
فرانسه ، ایتالیا ، پرتغال ، اسپانیا ، رومانی ، یونان و کشورهای آمریکای لاتین از یک مدل شش قاره استفاده می کنند ، قاره آمریکا را یک قاره واحد می دانند و آمریکای شمالی یک شبه قاره را شامل کانادا ، ایالات متحده آمریکا ، مکزیک و سنت می کند. پیر و میکلون (از نظر سیاسی بخشی از فرانسه) و اغلب گرینلند و برمودا.
آمریکای شمالی در طول تاریخ با نام های دیگری ذکر شده است. آمریکای شمالی اسپانیا (اسپانیا نو) اغلب آمریکای شمالی نامیده می شود ، و این اولین نام رسمی است که به مکزیک داده شده است.
مناطق
همچنین نگاه کنید به: لیست مناطق کانادا و لیست مناطق ایالات متحده
از نظر جغرافیایی ، قاره آمریکای شمالی مناطق و زیرمجموعه های بسیاری دارد. این مناطق شامل مناطق فرهنگی ، اقتصادی و جغرافیایی است. مناطق اقتصادی شامل مناطقی است که توسط بلوک های تجاری تشکیل شده است ، مانند بلوک توافق نامه تجارت آمریکای شمالی و توافق نامه تجارت آمریکای مرکزی. از نظر زبانی و فرهنگی ، این قاره را می توان به آمریکای انگلیس و آمریکای لاتین تقسیم کرد. انگلیس و آمریکا بیشتر جزایر آمریکای شمالی ، بلیز و کارائیب را شامل می شود که دارای جمعیت انگلیسی زبان هستند (اگرچه نهادهای زیر ملی مانند لوئیزیانا و کبک دارای تعداد زیادی فرانکوفون هستند ؛ در کبک ، فرانسه تنها زبان رسمی است
قسمت جنوبی قاره آمریکای شمالی از دو منطقه تشکیل شده است. اینها آمریکای مرکزی و کارائیب هستند. شمال قاره نیز مناطق شناخته شده را حفظ می کند. برخلاف تعریف رایج "آمریکای شمالی" که کل قاره را در بر می گیرد ، اصطلاح "آمریکای شمالی" گاهی اوقات فقط برای مکزیک ، کانادا ، ایالات متحده و گرینلند به کار می رود.
اصطلاح آمریکای شمالی به شمالی ترین کشورها و سرزمین های آمریکای شمالی اطلاق می شود: ایالات متحده ، برمودا ، سنت پیر و میکلون ، کانادا و گرینلند. اگرچه این اصطلاح به یک منطقه واحد اشاره نمی کند ، آمریکای میانه - که نباید با غرب میانه آمریکا اشتباه گرفته شود - مناطق مکزیک ، آمریکای مرکزی و کارائیب را گروه بندی می کند.
بزرگترین کشورهای آمریکای شمالی از نظر مساحت ، کانادا و ایالات متحده نیز شامل مناطق کاملاً مشخص و شناخته شده ای هستند. در مورد کانادا ، اینها (از شرق به غرب) آتلانتیک کانادا ، کانادای مرکزی ، چمنزارهای کانادا ، ساحل بریتیش کلمبیا و شمال کانادا هستند. این مناطق همچنین شامل بسیاری از زیر مناطق هستند. در مورد ایالات متحده - و مطابق با تعاریف اداره سرشماری ایالات متحده - این مناطق عبارتند از: نیوانگلند ، میانه آتلانتیک ، ایالات آتلانتیک جنوبی ، ایالت های شمالی مرکزی ، غرب ایالت های شمالی مرکزی ، ایالت های جنوبی جنوبی مرکزی ، جنوب غربی غربی ایالت های مرکزی ، ایالت های کوهستانی و ایالت های اقیانوس آرام. مناطق مشترک بین هر دو کشور شامل منطقه دریاچه های بزرگ است. در مورد شمال غربی اقیانوس آرام و مگارگیون دریاچه های بزرگ ، مگاپلاس ها بین هر دو کشور شکل گرفته اند.
نام
اطلاعات بیشتر: نامگذاری قاره های آمریکا ، اسپانیا نو ، جزیره لاک پشت (فولکلور بومی آمریکا) و وینلند
نقشه آمریکای شمالی ، از سال 1621
قاره آمریکا معمولاً پذیرفته می شود که توسط مارتین والدسیمولر و ماتیاس رینگمن ، نقشه کشان آلمانی ، به نام کاوشگر ایتالیایی ، آمریگو وسپوچی نامگذاری شده است. [5] وسپوچی ، که در سالهای 1497 تا 1502 در آمریکای جنوبی کاوش کرد ، اولین اروپایی بود که اظهار داشت قاره آمریکا هند شرقی نیست ، بلکه یک سرزمین متفاوت است که قبلاً توسط اروپاییان ناشناخته بود. در سال 1507 ، والدسیمولر یک نقشه جهانی تهیه کرد و در آن کلمه "آمریکا" را در قاره آمریکای جنوبی ، در وسط آنچه امروز برزیل است ، قرار داد. وی دلیل کامل این نام را در کتاب همراه Cosmographiae Introductio توضیح داد: "ab Americo inventore ... quasi Americi terram sive Americam (از آمریکا کشف کننده ... انگار که سرزمین آمریکا باشد ، بنابراین آمریکا)".
از نظر والدسیمولر ، هیچ کس نباید با نامگذاری زمین به نام کاشف آن مخالفت کند. وی از نسخه لاتین شده نام وسپوچی (Americus Vespucius) استفاده کرد ، اما در شکل زنانه آن "America" ، به دنبال مثالهای "اروپا" ، "آسیا" و "آفریقا". بعداً ، نقشه سازان دیگر نام آمریکا را به قاره شمال گسترش دادند. در سال 1538 ، جرارد مرکاتور از آمریکا در نقشه خود از جهان برای تمام نیمکره غربی استفاده کرد.
برخی معتقدند که چون این کنوانسیون استفاده از نام خانوادگی برای نام بردن از کشفیات است (به جز در مورد حق امتیاز) ، استخراج از "آمریگو وسپوچی" می تواند زیر سوال رود. [8] در سال 1874 ، توماس بلت اشتراکی را از کوههای Amerrique آمریکای مرکزی پیشنهاد کرد. در سال بعد ، ژول مارکو اظهار داشت که نام رشته کوه از زبانهای بومی آمریکا نشأت گرفته است. [9] مارکو مکاتبه ای با آگوستوس لو پلوشنون داشت ، که نوشت: "نام AMERICA یا AMERRIQUE در زبان مایا به معنای کشور باد شدید یا سرزمین باد است و ... پسوندها می توانند به معنای ... a باشند روح که نفس می کشد ، خود زندگی است. "
مرکاتور بر روی نقشه خود آمریکای شمالی را "America or New India" نامید (America sive India Nova).
آمریکای شمالی
با آمریکای شمالیآ اشتباه گرفته نشود.
آمریکای شمالی
موقعیت مکانی North America.svg
مساحت 24،709،000،000 km2 (9،540،000 sq mi) (سوم)
جمعیت 579،024،000 (2016؛ 4)
تراکم جمعیت 22.9 / کیلومتر مربع (59.3 / مایل مربع) [a]
تولید ناخالص داخلی (PPP) 26.55 تریلیون دلار (تخمین 2021 ؛ دوم) پ
تولید ناخالص داخلی (اسمی) 24.88 تریلیون دلار (تخمین 2021 ؛ دوم) پ
سرانه تولید ناخالص داخلی 49،430 دلار (پیش بینی 2021 ؛ دوم) [c] پ
دمونیک آمریکای شمالی
کشورها 23 کشور حاکم
وابستگی 23 سرزمین غیر حاکمیت
زبانهای انگلیسی ، اسپانیایی ، فرانسوی و بسیاری دیگر
مناطق زمانی UTC-10 تا UTC
بزرگترین شهرها فهرست مناطق شهری:
نیویورک سیتی مکزیکو سیتی لس آنجلس شیکاگو بوستون تورنتو دالاس – فورت ورث منطقه خلیج سان فرانسیسکو هوستون میامی فیلادلفیا
UN M49 کد 003 - آمریکای شمالی
019 - قاره آمریکا
001 - جهانی
نقشه آمریکای شمالی پرجمعیت که ویژگی های جسمی ، سیاسی و جمعیتی را در هر سال 2018 نشان می دهد
آمریکای شمالی یک قاره کاملاً در نیمکره شمالی و تقریباً همه در نیمکره غربی است. همچنین می توان آن را به عنوان شبه قاره شمالی قاره آمریکا توصیف کرد. از شمال با اقیانوس منجمد شمالی ، از شرق با اقیانوس اطلس ، از جنوب شرقی با آمریکای جنوبی و دریای کارائیب و از غرب و جنوب با اقیانوس آرام همسایه است. از آنجا که در صفحه تکتونیکی آمریکای شمالی قرار دارد ، از نظر جغرافیایی گرینلند بخشی از آمریکای شمالی است.
مساحت آمریکای شمالی حدود 24،709،000،000 کیلومتر مربع (9،540،000 مایل مربع) ، حدود 16.5٪ از سطح زمین و حدود 4.8٪ از کل سطح آن است. آمریکای شمالی از نظر مساحت سومین قاره بزرگ است ، پس از آسیا و آفریقا و بعد از آسیا ، آفریقا و اروپا از نظر جمعیت چهارمین قاره است. در سال 2013 ، جمعیت آن تقریباً 579 میلیون نفر در 23 ایالت مستقل یا حدود 7.5 درصد از جمعیت جهان تخمین زده شده است.
آمریکای شمالی در آخرین دوره یخبندان ، از طریق عبور از پل زمینی برینگ ، حدود 40000 تا 17000 سال پیش ، به اولین جمعیت انسانی آن رسیده است. تصور می شود که دوره به اصطلاح سرخپوشان-هند تا حدود 10 هزار سال پیش (آغاز دوره باستانی یا مسیو-هند) ادامه داشته باشد. مرحله کلاسیک تقریباً از قرن های 6 تا 13 میلادی گسترش می یابد. دوران پیش از کلمبیا در سال 1492 با آغاز مهاجرت های ماوراالنهر ساکنین اروپایی در دوران کشف و اوایل دوره مدرن به پایان رسید. با این حال ، اولین مرجع ثبت شده اروپاییان به آمریکای شمالی (غیر از گرینلند) حدود سال 1000 میلادی در ساگاهای نورس است که از آن به عنوان وینلند یاد می شود. الگوهای فرهنگی و قومی امروزی تعامل بین استعمارگران اروپایی ، بومیان ، بردگان آفریقایی ، مهاجران و فرزندان این گروه ها را نشان می دهد.
به دلیل استعمار اروپا در قاره آمریکا ، بیشتر آمریکای شمالی به زبان های اروپایی مانند انگلیسی ، اسپانیایی یا فرانسوی صحبت می کنند و فرهنگ های آنها معمولاً نمایانگر سنت های غربی است.
آتن محوطه باستانی کرامایکوس
© Greeka.com
بهترین هتل ها را پیدا کنید
بهترین تورها و فعالیت ها
بهترین فعالیت های ورزشی
برنامه های کشتی فری 2021
مکان: Kerameikos
Kerameikos ، گورستان آتن باستان: Kerameikos یکی از مهمترین اما مهمترین مکانهای دیدنی باستان شناسی در آتن است. این در واقع قبرستان آتن باستان بود و از قرن 9 قبل از میلاد تا زمان روم به طور مداوم مورد استفاده قرار می گرفت. نام این منطقه از "کاراموس" به معنی یونانی سفال از کارگاه های سفالگری متعددی است که قبل از تبدیل شدن به قبرستان در این منطقه وجود داشته است. توضیح دیگر این است که این منطقه نام خود را از قهرمان محلی کراموس ، پسر دیونیسوس و آریادن گرفته است.
K با یک تور KERAMEIKOS را کشف کنید!
یک تور فراموش نشدنی به Kerameikos رزرو کنید!
منطقه کرامایکوس توسط دیوارهای آتن ، به اصطلاح دیواره های تمیستوکل ، به دو قسمت تقسیم شد. قسمت داخلی یک منطقه مسکونی بود ، در حالی که قسمت خارجی آن در واقع قبرستان بود که در خارج از دیوارهای شهر قرار داشت. دیوارها دو دروازه داشتند ، دیپیلون و دروازه مقدس. دیپیلون دروازه راه پاناتنائیک بود که به آکروپولیس و دروازه مقدس منتهی می شد به الئوسینا ، یک شهر مهم در دوران باستان ، جایی که اسرار الوزین هر پاییز در آنجا برگزار می شد.
در زمان کلاسیک ، یک ساختمان عمومی قابل توجه ، پمپیون ، بین دو دروازه ساخته شده است. این ساختمان نقطه آغاز موکب طولانی جشنواره پاناتنیک ، مهمترین جشنواره در آتن باستان به افتخار الهه آتنا ، محافظ شهر بود. قبل از راهپیمایی ، یک قربانی بزرگ از 100 گاو در آنجا انجام می شد. این ساختمان در حصر محاصره آتن توسط سولاس ، سردار رومی ، در سال 86 قبل از میلاد تخریب شد.
کاوش های باستان شناسی در کرامایکوس از سال 1870 آغاز شد. از سال 1913 تاکنون ، کاوش ها توسط موسسه باستان شناسی آلمان در آتن انجام می شود. باستان شناسان ستون هایی از معابد ، مجسمه های مرمر در ساختمان های عمومی ، مراسم تشییع جنازه و هزاران مقبره پیدا کرده اند. در واقع ، طی کارهای ایستگاه متروی Kerameikos ، 1000 مقبره دیگر با قدمت قرن 5 و 4 قبل از میلاد پیدا شد. سایت باستان شناسی Kerameikos در انتهای خیابان Ermou ، در شمال غربی آکروپولیس واقع شده است. یک موزه کوچک با یافته های جالب در کنار ورودی سایت واقع شده است.
با یک تور Kerameikos را کشف کنید
برخی از محبوب ترین تورها را به Kerameikos کشف کنید:
مشاهده تورهای بیشتر
چگونه می توان به آنجا رسید
راه های زیادی برای دسترسی به محوطه باستانی کرامایکوس ، از هر مکانی در آتن وجود دارد.
نقل و انتقالات خصوصی: ما توصیه می کنیم از خدمات ترانسفر آتن که از قبل رزرو کرده اید استفاده کنید و خدمات حمل و نقل را با تاکسی ، مینی بوس یا VIP شخصی فراهم می کند و وانت را مستقیماً از بندر ، فرودگاه یا هتل خود ترتیب می دهید. متناوباً ، امکان تنظیم وانت توسط یک راننده محلی مستقیماً به شماره های زیر وجود دارد: 0030 693 881 8288 ، 0030 694 597 2090 ، 0030 690 943 9292 یا تاکسی خود را بصورت آنلاین رزرو کنید.
با پای پیاده: از آنجا که محوطه باستانی Kerameikos در منطقه مرکزی آتن واقع شده است ، می توانید به راحتی با پای پیاده از ایستگاه مترو Thissio ، تقریباً در 5 دقیقه یا از ایستگاه متروی Kerameikos در کمتر از 10 دقیقه به آنجا برسید.